De EU wil graag bevorderen dat de beschikbare Europese middelen goed worden besteed. Daarom wordt bij verschillende regelingen de eis gesteld dat lidstaten alleen geld geven aan de beste initiatieven op nationaal niveau. Dat geldt bijvoorbeeld voor de Leadergroepen: op nationaal niveau moeten de beste gebieden worden geselecteerd. Het geldt ook voor Operationele Groepen binnen het European Innovation Partnership (EIP).
Je zou denken dat het voor een klein land als Nederland heel logisch is dit beginsel te volgen. Maar nee. De decentralisatie leidt in Nederland tot andere afwegingen: we knippen de middelen op in twaalf porties en gaan dan de beste gebieden en initiatieven selecteren op provinciaal niveau. En in sommige gevallen is er helemaal geen selectie maar wordt er gewoon een gebied aangewezen omdat de vereiste provinciale cofinanciering voor dit gebied makkelijk te regelen is. Met selectie op nationaal niveau heeft het allemaal niets te maken.
Met extra administratieve lasten wel. Want deze werkwijze leidt er toe dat er twaalf beoordelingskaders voor Operationele Groepen moeten worden opgesteld, met twaalf beoordelingscommissies, met twaalf adviezen aan GS, etc.
Decentralisatie kan voor bepaald beleid grote voordelen bieden. Maar als we naar nationale topkwaliteit streven, moeten we misschien toch even loskomen uit onze provinciale hokjes. Als we met deze werkwijze een tik op de neus krijgen van de EU hebben we dat toch ook wel verdiend. Denkt u niet?
Flauwekul. Vanaf grote hoogte lijkt het op gemier op de werkvloer. Maar Leader is bij uitstek een traject waarbij de werkvloer de lead behoort te hebben. En dat dat daarboven in de katoortorens wat meer werkt vergt….. doe uw best om het zo eenvoudig mogelijk te houden. Dat scheelt de helft.
Hallo Antje. Daar hou ik van, een begin met “flauwekul”. Ik begrijp de strekking van je reactie nog niet helemaal. Op welke wijze kan het zo eenvoudig mogelijk blijven? Ik ben het helemaal met je eens dat het bij Leader op de werkvloer moet gebeuren.