Goed nieuws: 80% van de Nederlanders is het erover eens dat de natuur belangrijk is en vindt het erg dat er plant- en diersoorten uit Nederland verdwijnen. Het overgrote deel van de Nederlanders is zelfs te kenmerken als ‘natuurbetrokken’. Is dat een mooie basis om mensen uit te nodigen iets voor de natuur te doen?
De grote betrokkenheid van Nederlanders bij natuur is een opvallende uitkomst uit een recent publieksonderzoek over natuur van hoogleraar Agnes van de Berg en I&O Research. Bij De Lynx hadden we het onderzoeksrapport op ons spreekwoordelijke nachtkastje liggen bij een vraag van het ministerie van LNV en de provincies: hoe zorgen we Nederland-breed voor meer bewustwording over het belang van natuur?
Genieten zonder zorgen
De betrokkenheid bij natuur en het feit dat mensen zich zorgen maken over natuur, lijkt goed nieuws. Want dan is er vast een mooie ingang om hen te overtuigen van het belang van natuur en uit te nodigen zelf iets voor de natuur te doen. Maar nee: mensen blijken hun zorgen om de natuur ook weer te relativeren, laat het onderzoek zien. Dat doen ze juist omdat ze zo van de natuur genieten, en dat op vele plekken kan. Hierdoor stopt de gemiddelde Nederlander natuur in het hokje ‘geen extra aandacht voor nodig’.
Kloof tussen weten en gedrag
De meeste mensen leggen de verantwoordelijkheid voor de natuur ook vooral bij de overheid. Velen geven aan niet goed te weten wat ze zelf voor de natuur kunnen doen. Bij klimaat is dat makkelijker: de verwarming lager, minder vlees eten of de auto laten staan. Maar voor de natuur? Je zou kunnen zeggen dat Nederlanders intuïtief weten dat natuur belangrijk is, maar dat er een kloof zit tussen weten en gedrag.
Wenkend perspectief
Gelukkig biedt het onderzoek ook aanknopingspunten om mensen wél te verleiden om zelf iets te doen. Want het perspectief van een natuurvriendelijke samenleving blijkt bij velen tot de verbeelding te spreken. Het geeft het idee dat iedereen op elke plek of positie wel iets kan bijdragen. En dat wordt als positief ervaren. Een sleutelvraag in communicatie over natuur is dus: welk aantrekkelijk perspectief schets je voor mensen, waar ze een plek voor zichzelf in kunnen zien? En geef daarbij concrete suggesties hoe ze mee kunnen doen.